Kübra Yurdakul, evde yalnız kalınca azgınlıktan yerinde duramadı. “Kendimi şımartayım,” diyerek yatağa uzandı. Amını parmaklamaya başladı; zevkten inleyerek, “Bu harika!” dedi. Parmakları ritme girdikçe Kübra, “Kimse gerekmez!” diye kahkaha attı. Tutkuyla kendini uçurdu, boşaldığında, “Kübra, sen muhteşemsin!” dedi aynada gülümseyerek. Telefonuna sarılıp arkadaşına mesaj attı: “Yalnızlık şahane!” Sabah, neşeyle uyandı; o gece, Kübra’nın amı kendi parmaklarıyla ateşli bir anıya dönüştü.
Yorum